بیش از هر دوره دیگری ، صد سال گذشته شاهد افزایش دسترسی به اطلاعات از طریق کتاب ، رسانه و اینترنت بوده ایم. این روشهای جدیدی را برای یادگیری و به اشتراک گذاری دانش اسلامی معرفی کرد. در این مقاله ، من در نظر می گیرم که چگونه دانش سنتی اسلامی و تکنیک های آموزشی با افزایش تعداد مسلمانان غیردولتی که در مباحث مذهبی از طریق چاپ و اینترنت شرکت می کنند به چالش کشیده می شود. من توضیح می دهم که چرا علما خودآموزی را نه تنها برای درک ظاهراً صحیح دین بلکه برای بازتعریف و اختراع مجدد اقتدار خود تهدید می دانند. من مشاهده می کنم که چگونه رسانه های چاپی و دیجیتالی باعث دور شدن از نیاز معلم و تسهیل یادگیری خودکار و ادعای اقتدار شده است. علیرغم انتقادات خود از خودآموزی ، سنت گرایان از اینترنت استفاده کرده اند تا همچنان مرتبط باشند و با افراد غیر متخصص رقابت کنند.